فردا ..

نگاهم را می دزدم

دلیلی بر زندگی نیست

لحطه ها را شتابان می دوم

تا کجا ؟ نمی دانم ..

عشق را از خود می رانم

دور می رود , دور دور

آنقدر که دیگر نمی بینمش

صورتم در آینه محو می شود

اشکهایم را در هیاهوی تاریکی و صدای باد رها می کنم

دلم رفت ...

حرفهایم را

هزار بار حفظ می کنم

فردا فردا فردا ... خواهم گفت

فردا اما رمقی نیست ...

باز اشک می شوم ؛ می بارم

بیزارم از خود

بیزارم از لحظه های بی عشق

باز می خوابم

تا فردا ...

شاید

خوب می دانم

هیچ کس انتظارم را نمی کشد ..